yerdə

в сочет. с причастием:

1. в то время, когда; когда. Yatdığım yerdə в то время, когда я спал, getdiyim yerdə когда я шёл, oturduğum yerdə когда я сидел

2. на том месте, где; там, где. Qəsəbənin qurtardığı yerdə там, где кончается посёлок, meşənin qurtardığı yerdə там, где кончается лес, məhəbbət olan yerdə там, где есть любовь, rahatlıq olan yerdə там, где есть покой, uşaq olan yerdə там, где есть ребёнок

◊ oturduğum yerdə ни с того ни с сего